به گزارش گروه بین الملل قدس آنلاین، ارتش سوریه روز شنبه با پیشروی میدانی جدید در جنوب استان ادلب دو روستا را تحت کنترل خود گرفت و به کمتر از نیم کیلومتری شهر «معره النعمان» پایگاه مهم تروریست‌های جبهه النصره در جنوب استان ادلب رسید. جایی که بزرگ‌ترین پایگاه تروریست‌های هیئة تحریر الشام است که در وهله نخست از تروریست‌های جبهه النصره محسوب می‌شوند، گروهی که در فهرست گروه‌های تروریستی بین المللی قرار دارد.

شهر معره النعمان در مسیر جاده مواصلاتی میان دمشق پایتخت سوریه و شهر حلب مرکز شمال سوریه است، این شهر قریب به سیصد کیلومتر تا دمشق و هشتاد کیلومتر تا شهر حلب فاصله دارد و از موضع استراتژیک مهم و آب و هوایی معتدل برخوردار است. این شهر که قدمتی چند هزار ساله دارد و به زادگاه شاعر و فیلسوف معروف ابوالعلاء المعری و آثار باستانی کهن خود معروف است، در اکتبر ۲۰۱۲ به تصرف تروریست‌ها درآمد.

این پیشروی های سریع و متعدد طی روزهای اخیر در شمال سوریه و مشخصا در ریف جنوب شرقی ادلب بسیار مهم و قابل توجه است؛ به گونه ای که دو روز پیش نیز نیروهای ارتش سوریه در اقدامی کوبنده شهرک های کرسیان در غرب منطقه ابوالضهور و معار شمارین در جنوب شرق معرة نعمان را از سیطره گروه‌های تروریستی آزاد کردند و اکنون در آستانه آزادسازی شهر مهم و تاریخی معرة نعمان قرار دارند. از طرف دیگر پیشروی ها در جبهه غرب حلب هم نیز ادامه دارد و گزارش ها از فراهم شدن امکان آزادسازی محله های باقی مانده از کوی الزهراء و شمال غرب حلب حکایت دارد. این پیروزی‌ها و پیشروی‌ها در حالی انجام شده است که روند آن طی مدتی به دلیل توافق آتش بس متوقف شده بود و تروریست ها با سوء استفاده از آن تلفاتی را بر ارتش سوریه تحمیل کردند.

طبیعتا هدف بزرگ واصلی نیروهای ارتش سوریه آزادسازی کامل استان ادلب است؛ هدفی که برای دولت سوریه و روندآزادسازی ها و حل فراگیر بحران بسیار ضروری است و نمی توان آن را به تأخیر انداخت و حتماً هم ضروری نیست که این مناطق از طریق عملیات نظامی آزاد شود، بلکه با عقب نشینی گروه های مسلح از آن و یا رمین گذاشتن تسلیحاتشان ممکن خواهد بود.

«شارلی ابی نادر» تحلیلگرو نویسنده مسائل دنیای عرب در مقاله ای این نوسان ها در روند پیشروی های ارتش سوریه را به دلایل میدانی-نظامی و سیاسی-استراتژیک نسبت می‌دهد و می‌نویسد:

دلایل میدانی-نظامی

پس از پیشروی دوهفته پیش ارتش سوریه در محور جرجناز-معرة نعمان که به دنبال آن مناطق گسترده ای در ریف جنوب شرقی ادلب آزاد شد، نیروهای ارتش آمادگی بالا و توانایی خود برای پیشروی‌های سریع را به اثبات رساندند؛ به ویژه آنکه این منطقه از جمله مستحکم‌ترین پناهگاه‌های گروه‌های تروریستی مانند جبهه تحریر الشام و حزب ترکستانی است.

آتش بسی که تحت اشراف روسیه و به درخواست ترکیه در نهم ماه میلادی جاری برقرار شد، ترمز پیشروی های ارتش سوریه را کشید. این آتش بس از لحاظ زمانی در بدترین حالت بود و عملیات نظامی ارتش سوریه را که نیازمند پیشروی بیشتر و تمرکز بر برخی تپه های راهبردی بود، متوقف کرد. گروه‌های تروریستی از این شرایط سوءاستفاده کردند و با نقض آتش بس و همدستی ترکیه با ده‌ها خودروی بمبگذاری شده درصدد مجبور کردن ارتش سوریه به عقب نشینی برآمدند.

دلایل سیاسی-استراتژیک

همچنین با پیشروی‌های ارتش سوریه، سرو صدای کشورهایی مانند ترکیه، آمریکا و اروپایی‌ها که همیشه اشک تمساح می‌ریزند، در مورد حمایت غیرنظامیان و توقف عملیات نظامی بلند شد که هدف آن مثل همیشه مختل کردن روند عملیات آزادسازی ادلب از سیطره تروریست‌ها و جلوگیری از بازگشت دولت سوریه به این منطقه بود تا دستکم این عملیات تا پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال 2021 به تعویق بیاندازند.

اکنون روشن است که روس‌ها نیز بنا به دلایل استراتژیک و مرتبط با منافع مشترک اقتصادی خود با ترکیه مانند فروش سامانه های موشکی اس 400، جنگنده های سوخو35، اتمام خط لوله گاز روسیه به اروپا از طریق ترکیه و نیز منافع سیاسی مرتبط با خروج ترکیه از دامان آمریکا و ناتو، کمی محافظه کارانه عمل می‌کنند اما با این وجود پس از آنکه تعدادی از نیروهای ارتش سوریه به دنبال سوء استفاده عناصر تروریستی از آتش بس، کشته شدند، روسیه با اعلام این خبر به نوعی از پایان آتش بس خبر داد و راه پیشروی برای نیروهای ارتش سوریه و آزادسازی مناطق جنوب ادلب و غرب حلب بازشد.

از این رو و پس از آنکه تروریست ها ثابت کردند به هیچ توافق آتش بسی پایبند نیستند و اعمال تروریستی خود را متوقف نخواهند کرد و نیز پس از آنکه روس ها برای چندمین بار اطمینان یافته اند آنکارا از مهار تروریست ها ناتوان و یا غیرصادق است، آیا مسکو تصمیم نهایی خود برای حمایت از پیشروی‌های ارتش سوریه وآزادسازی ادلب چه از لحاظ نظامی و چه از لحاظ دیپلماتیک را اتخاذ خواهد کرد یا آنکه همچنان در دایره منافع مشترک خود با آنکارا باقی خواهد ماند؟ گذر زمان پاسخ این سوال را مشخص می کند.

انتهای پیام/